به خـدا مهــر تو هـرگـز نرود ازدل من

مگرآن دم که شود خاک لحد منزل من

 دل من اینهـمه که میـل وصـال تو کـند

 توچرا یکصـدمش نیست دلت مایل من

دلم ازغصه ی دوری توخون گشـته بیا

که مبـادا غــم هجـــرتو شـود قــاتل 

شـودآیا که به پایان شب هجــران آید؟

باز آیی ونشــــینی به کـــــنار دل من

چه کنم جزکه بسوزم زفـراقت،شب وروز

که شدازعشق تواین دردفراق حاصـل من

بود امید به لطف وکــرم خالـق عشـق

که دگــربار وصـال تـوشــود شامـل من